Kolejne etapy życia dziecka
Pojawienie się pierwszego dziecka w rodzinie to czas miłości i radosnego zamieszania. Młodzi rodzice dokonują nierzadko impulsywnych, nieprzemyślanych zakupów kierując się raczej sugestywnymi reklamami ślicznych, śpiących bobasów, niż realnymi potrzebami dziecka. I nie ma w tym nic złego! Przy kolejnym dziecku ogromne emocje pozostają, lecz już mniejszym kosztem zbędnych zakupów i błędnych wyborów. W poniższym artykule pomożemy w uniknięciu najczęstszych błędów przy wyborze łóżeczka dziecięcego.

Witaj w domu!
Szykując się na przybycie dziecka do domu, powinniśmy skupić się przede wszystkim na miejscu, gdzie maluszek będzie spędzał praktycznie cały swój czas – na łóżeczku.
Miesięczne niemowlę przesypia do 20 godzin na dobę. Napisaliśmy „przesypia”, lecz nikt, tak jak młodzi rodzice nie wie lepiej, ile jest w tym prawdy, a ile błagalnych oczekiwań.
Maluszki w pierwszych tygodniach po swojemu bowiem ustalają harmonogram snu i posiłków, więc najczęściej, aby uniknąć zbędnych, nocnych wędrówek, rodzice ustawiają łóżeczko z noworodkiem we własnej sypialni.
Ważna uwaga!
Niemowlę nie powinno spać z rodzicami w jednym łóżku. To nie jest bezpieczne otoczenie dla noworodka. Przypadkowe podduszenie podczas snu w łóżku z dorosłymi jest jedną z najczęstszych przyczyn SIDS (zespół nagłej śmierci łóżeczkowej, z angielskiego: Sudden Infant Death Syndrome). Zmęczona nocnym czuwaniem i częstym wstawaniem mama czy tata może nie zauważyć, że przygniata własne dziecko.

Rodzaje łóżeczek dla niemowląt

Łóżeczka dla niemowląt występują zwykle w dwóch rozmiarach: 60 x 120 i 70 x 140 cm. Na pierwsze dni i tygodnie można położyć maluszka w łóżeczkach-dostawkach, kołyskach i koszach Mojżesza. Później, gdy dziecko zaczyna siadać i wspinać się, należy zmienić na większe miejsce do spania.
Obszerniejsze łóżeczka najczęściej wystarczają na dłużej (nawet do szóstego roku życia), lecz ważne przy wyborze łóżka jest również, jakie mamy warunki lokalowe.
Niektórzy rodzice preferują spanie z maluchem w jednym pokoju do późniejszego wieku, by urządzić pokój dla dziecka, gdy będzie już potrafiło samo chodzić. Można wtedy zaplanować nowy wystrój pasujący dla przedszkolaka.
Niezależnie od warunków mieszkaniowych, pierwsze łóżeczko powinno mieć regulowaną wysokość materaca i bezpieczne szczebelki. Do konstrukcji ścianek łóżka wrócimy później, a na razie skupmy się na regulacji wysokości.
Wczesne niemowlęctwo to czas częstego przewijania, kontrolowania snu dziecka, przebierania i karmienia. Maluszek nie jest jeszcze zbyt ruchliwy i nie przemieszcza się samodzielnie. Konieczne jest za to pochylanie się nad łóżeczkiem, co mocno obciąża kręgosłup rodzica. Na pierwszym etapie życia dziecka, można ustawić wysokość materaca na najwyższym poziomie, a boki łóżka zabezpieczyć specjalnym ochraniaczem, który zapobiegnie bolesnym uderzeniom w główkę lub kończyny. Niższe osoby mogą wybrać łóżeczko z opuszczanym bokiem, co pomoże im ochronić kręgosłup przed bolesnym skłonem.
Większość łóżeczek dla dzieci jest wyposażone w regulację wysokości. Im starsze dziecko, tym niżej opuszczamy materacyk. Kiedy stwierdzić, że już należy opuścić materac i zwiększyć jednocześnie wysokość barierki?
To proste: gdy tylko mały człowieczek samodzielnie usiądzie lub zacznie się podciągać o barierkę.
Mamo, tato, rosnę!
Mądre poradniki na temat rozwoju dzieci wspominają, że maluch powinien siadać około siódmego, ósmego miesiąca życia.
Zapewniamy jednak Państwa, że dzieci nie czytają tych poradników. Kierują się własnym rytmem biologicznym i trybem rozwoju. Do zadań rodzica należy raczej obserwowanie postępów niż sugerowanie się (i martwienie!) tabelkami.
Gdy maluch jest gotowy, zaczyna zwiedzać świat. Unosi częściej główkę, bada otoczenie rączkami i próbuje się pionizować.
Mały odkrywca siada, raczkuje, turla się i w końcu wstaje. Kolejność czy nawet występowanie poszczególnych etapów rozwoju jest całkowicie indywidualnym procesem.
Znane są przypadki maluchów, które w wieku 9 miesięcy wstały od razu na nóżki, pomijając nudną pozycję siadania, a inne długo szykują się do podboju świata  i czekają, aż skończą roczek.
Niezależnie od  wieku dziecka, czas pionizowania to dni wzmożonej czujności dla rodziców. Upadki i bolesne przygody to niechciany, lecz normalny etap rozwoju dziecka.
Między szóstym a dwunastym miesiącem życia mały człowiek śpi dłużej w nocy (a raczej  powinien!) i krócej w dzień. Ogólna liczba przespanych godzin ona tym etapie rozwoju oscyluje wokół 12 – 14  godzin snu na dobę. Aktywność dzienna znacząco się wydłuża.

Jakie łóżeczko starszego niemowlęcia?

Łóżeczko starszego niemowlęcia powinno zapewniać dziecku przede wszystkim bezpieczeństwo. Szczebelki i barierka powinny być wystarczająco twarde, by sprostać próbom ugryzienia. Pamiętajmy, że pierwsze ząbki swędzą i bolą, a barierka łóżeczka jest pod ręką i na dogodnej do gryzienia wysokości.
Materiał pokrywający szczebelki i barierkę musi być bezpieczny dla dziecka. Jeśli mamy wątpliwości co do odporności, warto kupić nakładki zabezpieczające.
Inną, ważną sprawą w okresie pionizowania się, jest wybór optymalnego materaca. Powinien bowiem być wystarczająco twardy, by utrzymywać stabilnie punktowy ciężar ciała dziecka na krawędziach. Nie powinien zapadać się przy próbach wstawania.
Odkrywam świat na własnych nogach

Łóżeczka dla dzieci we wczesnym wieku dziecięcym

Łóżeczka przewidziane dla wczesnego wieku dziecięcego są najczęściej wyposażone w dwa lub trzy wyjmowane szczebelki. Wyjęcie ruchomych szczebelków pozwala dziecku na samodzielne opuszczenie łóżka.
Kiedy wyjąć szczebelki?
Tu również moglibyśmy podeprzeć się poradnikami dla rodziców, które sugerują otwarcie łóżeczka po trzecim roku życia.
Jednak sugerujemy podążyć za własnym dzieckiem i pozwolić mu samodzielnie podjąć decyzję czy jest gotowe na nowe odkrycia czy jeszcze nie.
Nie każde dziecko pragnie wolności i wypuszczenia z bezpiecznych granic łóżeczka. Nie powinniśmy zmuszać malucha do samodzielności, gdyż może przypłacić to lękami i zaburzeniami w śnie.
Jeśli jednak widzimy, że mały odkrywca skutecznie pokonuje ścianki łóżka, przekłada nogę nad barierką, sam korzysta z nocniczka lub wyraźnie prosi o wypuszczenie, to znak, że dziecko jest gotowe na samodzielność w wychodzeniu na zewnątrz.
Czas na kolejny etap w życiu małego człowieka. „Dorosłe” łóżko!